ഭ്രഹ്മസ്യ ജഗതസ്യാസ്യ ജതസ്യാകാശവർണവത്
അപുന: സ്മരണം മന്യേ സാധോ വിസ്മരണം വരം (1.3.2)
വാല്‍മീകി തുടര്‍ന്നു: "ആകാശത്തിന്റെ നീലിമ ഒരു ദൃശ്യ സംഭ്രമം മാത്രമാണെന്നതുപോലെ ഈ കാണപ്പെടുന്ന ലോകം ആകെ ചിന്താക്കുഴപ്പം പിടിച്ചതാണ്‌. ആയതിനാല്‍ എനിക്കു തോന്നുന്നത്‌ ഈ ലോകത്തിനെപ്പറ്റി അധികം വിചിന്തനം ചെയ്ത്‌ മനസ്സു ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നതിനു പകരം അതിനെ നമ്മുടെ ചിന്തയില്‍പ്പെടുത്താതിരിക്കുകയാണു നല്ലത്‌ എന്നാണ്‌."
ഇക്കാണപ്പെടുന്ന പ്രപഞ്ചം യാഥാര്‍ത്ഥ്യമല്ലെന്ന ഉറച്ച ബോധം ഉള്ളില്‍ അങ്കുരിച്ചു വളര്‍ന്നുനിറഞ്ഞാലല്ലാതെ നമുക്ക്‌ ദു:ഖനിവൃത്തിയോ ഉണ്മയുടെ സാക്ഷാത്കാരമോ സാദ്ധ്യമല്ല. യോഗവാസിഷ്ഠം അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ പഠിച്ചാല്‍ ഈ ബോധം നമ്മില്‍ വളര്‍ത്തിയുറപ്പിക്കാന്‍ സാധിക്കും. അങ്ങിനെ നാം അനുഭവിക്കുന്ന ഈ ദൃശ്യ-വസ്തു പ്രപഞ്ചം എന്നത്‌ ഉണ്മയില്‍ അസ്ഥിരമായ വസ്തുവിനെ കണ്ടുവെന്നു തോന്നുന്ന വെറും വിഭ്രാന്തി മാത്രമാണെന്നുള്ള ദൃഢബോധം നമ്മിലുണ്ടാവും. ഈ ഗ്രന്ഥം പഠിക്കാത്ത ഒരുവന്റെയുള്ളില്‍ അനേകലക്ഷം വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാലും ഈ ജ്ഞാനം ഉണരുകയില്ല.
ഗുരുകുലത്തിലെ പഠനശേഷം ശ്രീരാമന്‍ അച്ഛന്റെ കൊട്ടാരത്തില്‍ പലവിധ വിനോദങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ട്‌ കഴിഞ്ഞുവന്നു. ഒരു ദിവസം തന്റെ ദേശം മുഴുവന്‍ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ ശ്രീരാമന്‍ അച്ഛനോട്‌ തീര്‍ഥാടനത്തിനുള്ള അനുവാദം ചോദിച്ചു. മഹാരാജാവ്‌ ശുഭമായ ഒരുദിനം തിരഞ്ഞെടുത്തു. ആ ദിവസം കുടുംബത്തിലെ മുതിര്‍ന്നവരുടെ സ്നേഹപൂര്‍ണ്ണമായ അനുവാദാശീര്‍വാദങ്ങളോടെ രാമന്‍ യാത്ര പുറപ്പെട്ടു. രാമനും അനുജന്മാരും ഹിമാലയം മുതല്‍ താഴോട്ട്‌ രാജ്യമെല്ലാം ചുറ്റിക്കണ്ട്‌ തലസ്ഥാനത്ത്‌ മടങ്ങിയെത്തി. അതുകണ്ട്‌ രാജ്യവാസികള്‍ അതീവസന്തുഷ്ടരായി.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.